Over mij

Ik ben Irene Snaterse (1971). En wat fijn dat je iets meer over mij wilt lezen op deze pagina. Equirene; dat ben ik.  Het staat voor passie, lichtheid, paarden, authenticiteit, wijsheid en over de reis naar binnen.

Bij mij ging alles altijd best wel lekker. Ik had een fijne jeugd (waarin paarden al een rol speelden), leuke studie gedaan, leuke partner, leuk sociaal leven, leuke carrière.

Ik werkte ruim twintig jaar in het bedrijfsleven, in diverse marketingbanen. Maar diep van binnen voelde ik dat ik mijn ei er onvoldoende in kwijt kon. Mensen die me goed kenden, vonden ook wel dat ik nooit razend enthousiast was over mijn werk. En iets in mij zei me dat ik weg wilde; vrij wilde zijn, op een andere manier. Ik kon het toen nog niet zo benoemen; ik zat ook gewoon vast in het (veilige) systeem. Maar achteraf valt alles op z’n plek.

De verandering begon toen ik in 2010 een paard kocht: Olivier. Het begin van een nieuw leven, zonder overdreven te willen klinken. Dit is terugkijkend het begin van de omslag geweest van een leven ‘zoals het hoort’ naar het leven dat altijd de bedoeling was. Het ging erom dat ik ging doen waar mijn ziel van oplichtte. 

Door de passie en liefde die door me heen kon stromen, kon ik mijn vleugels uitslaan zoals ik dat niet eerder had gevoeld. Ik volgde met Olivier een geweldige opleiding in de klassieke rijkunst en ik werd instructeur/trainer. Dat was de volgende stap, maar zeker niet de laatste. Het vuur brandde.

Op mijn werk bij dat grote bedrijf ging het steeds meer knagen. Ik wilde eigenlijk weg; iets groters trok aan mij. Ik durfde er alleen niet goed aan toe te geven.

Ik besloot om een sabbatical te nemen en tijdens deze periode ben ik paardencoachopleiding gaan volgen. Ik zag dat paarden zoveel meer zijn. Het zijn spirituele wezens en ze kunnen ons zo diep raken; soms ook heel confronterend maar zo verhelderend.

In de jaren erna volgde ik meerdere opleidingen op het gebied systemisch-sjamanistisch werken met paarden en systemisch werk met teams en paarden. Het bracht steeds meer honger naar verdieping met zich mee en vanaf dat moment ben ik dagelijks bezig met dit vak en met het spirituele pad.

Het pad dat ik wilde bewandelen lag voor me. En al wist ik niet hoe het er precies uit ging zien, ik besloot er vol voor te gaan en ik heb het bedrijfsleven vaarwel gezegd.

De diepere transformatie en spirituele ontwaking kwamen pas daarna en sindsdien en sindsdien zit ik in een ontwikkeling die niet meer te stoppen is. Als ik terugkijk zie ik dat alles de bedoeling was en dat alles precies zo is gegaan zoals het moest gaan. Steeds meer kom ik daar waar ik moet zijn.

Dingen in het leven overkomen je; soms ondraaglijk, soms mooi. Vaak overweldigend en soms als een slopend proces. Soms voelt het als modder waar je maar niet doorheen komt. En toch heb je altijd de keus om uit de modder te kruipen en naar de lichtheid te bewegen. Ik help mensen daarbij.

Ik voel dat ik de Irene ben zoals ze bedoeld is. En dat is precies waarin ik anderen begeleid.

Ik ben absoluut niet zweverig, maar ik heb zelf ondervonden hoe alles met elkaar verbonden is, hoe ons ego ons beperkt in het zien van onze eigen grootsheid en eenheid en hoe goed paarden ons vanuit hun puurheid kunnen spiegelen, zelfs vanuit vorige generaties. Paarden ‘zijn’ gewoon. En alleen dat al is de diepgekoesterde wens van heel veel mensen.

Equirene bestaat sinds 2014 en ontwikkelt zich continue. Het bruist hier, de vibratie is hoog en er is heel veel liefde. Inzichten worden dieper, wijsheid komt naar buiten. Ik ben me ervan bewust dat ik niet alleen de tolk ben tussen de paarden en de mensen die hier komen, maar ook een bron van liefde en licht waardoor mensen hier gemakkelijker het licht in zichzelf vinden.